Miststers voorteken

Algemeen

Gebeurtenissen


Miststers voorteken
Warriors – Novella: Mistystar's Omen

Algemeen
Vertaler:	Ans van der Graaff
Vormgever:	Baeckens Books^[1]

Details
Datum van uitgave:	1 april 2021^[2]
Identificatie:	ISBN 9789059249516
Uitvoering:	Hardcover
Hoofdstukken:	10
Pagina's:	123

Chronologie
Voorganger:	De vierde leerling
Gelijklopend:	Echo in de verte
Opvolger:	Echo in de verte

Miststers voorteken is het zesde boek van de Novelle reeks van de Warrior Cats serie.

Toewijdingen[]

Speciale dank aan Victoria Holmes

De samenvatting[]

Wanneer Luipaardster haar negende leven verliest, staat commandant Mistvoet klaar om haar nieuwe naam te ontvangen en om de Clan door een moeilijke tijd te leiden. Maar Mistster staat op het punt een schokkend geheim te ontdekken over de RivierClan, en haar leiderschap zal meteen zwaar op de proef gesteld worden…

Commentaar[]

Binnenkort

Leeswaarschuwing: Hier volgt gedetailleerde informatie.

Het verhaal

Mistvoet staat op de rand van een steen naar het kolkende water te kijken. Het is bruin en er drijft van alles in. Ze rekt zich uit om het water te likken en het smaakt bitter en modderig. Luipaardster, naast haar, vraagt of het niet hetzelfde is. Luipaardsters vacht ziet er dof en stoffig uit, en haar zwarte vlekken lijken te zijn vervaagd. De leider zegt dat ze dacht dat alles weer zoals voorheen zou zijn wanneer het water terug was. “De vissen komen vast snel terug”, zegt Mistvoet. Nu het water terug is hebben ze geen reden om weg te blijven. Luipaardster kijkt naar het woelige water en zegt dat er veel vissen zijn gestorven tijdens de droogte. Mistvoet gaat dichterbij haar leider staan, tot haar schouder die van Luipaardster raakt. Ze schrikt van de botten die ze net onder de huid kan voelen. “Het komt wel weer goed”, mopelt de Commandant. “De beverdam is vernield, het heeft weer geregend en de lange periode van dorst is voorbij. Groenblad is moeilijk geweest, maar we hebben het overleefd. “Zwartklauw, Muistand en Dauwbloem niet”, bijt Luipaardster haar toe. “Drie oudsten overleden in één seizoen? Ik moest toezien hoe mijn Clangenoten stierven van de honger omdat er geen vissen gevangen konden worden en er niets anders in het meer zat dan modder. En wat dacht je van Ribbelstaart? Hij was net zo dapper als de andere katten die op pas gingen om te kijken waar het water was gebleven. Waarom verdiende hij het niet om terug te komen? Ging hij te ver buiten het zicht van de SterrenClan?” Mistvoet legt haar staart op haar leiders rug en zegt dat dapper gestorven is en daar voor altijd geëerd voor zal worden. Luipaardster wendt zich af en tegen de oever op. Ze mompeldt dag hij een te grote prijs heeft betaald. Luipaardster struikeld en en Mistvoet springt snel naar haar toe om te helpen. Maar Luipaardster wijst haar hulp geïrriteerd af en hinkt verder over de stenen. Mistvoet volgt haar op respectvolle afstand. Ze weet dat de leider nu voortdurend pijn heeft. En dat ze uitgeput is door de ziekte waar zelfs Motvleugel niks tegen kan doen. Het is geen onbekende ziekte: de vreselijke dorst, het drastische gewichtsverlies ondanks de constante eetlust, de toenemende zwakte die het zicht en het gehoor van de kat deed verslechteren.

Binnenkort meer.

Fouten[]